Αφηρημένη αλήθεια

Μας ζωγραφίζω

Μας πεινάω

Μας περπατάω

Με σχηματίζω

Με αγγίζω

και

σπάω.

Μας αγγίζω

Μας σχηματίζω

Μας περπατάω

Με πεινάω

Με ζωγραφίζω

και

πάλι σπάω .

Αν ήμουν γυαλί πίστεψέ με

θα με άγγιζα

σαν άγαλμα .

Μα είμαι...

Τι είμαι ;

Τι είμαι που μόλις με αγγίζω ,να σπάω ;;;

Καλημέρα κορμί !

Στοοπ!

Πάμε ξανά ,δε μ'άρεσε.

l.k.

Κανένας δεν αρκείται.

Δεν αναρωτιέται όμως και κανείς τι του ταιριάζει.

Γιατί να σπάω κάθε φορά που ανοίγω ;

Γιατί δεν είσαι πραγματικά εσύ .

Είσαι μυστικό κρυμμένο στα πιο λευκά βαμβάκια .

Αν σε ζωγραφίσεις με δικά σου χρώματα και ύστερα σ'αγγίξεις ακόμη κι αν σου ρίχνουν νερά εσύ θα είσαι σ'ένα κάδρο ο πιο ωραίος πίνακας.

Γραφή