Φυλαχτό πολέμου

Είμαι πολλά περισσότερα
από τα λάθη μου.
Όχι περισσότερα λάθη .
Περισσότερα εγώ.
Περισσότερες μέρες .
Περισσότερος χρόνος.
Περισσότερα δάκρυα.
Περιμένω ακόμη την αγκαλιά σου.
Στολίζω το δέντρο και στις λάμπες
αντικατοπτρίζονται τα μάτια σου.
Αχνοφαίνεται η αγάπη μας.
Τσιρίζουν τα λαμπάκια απ΄την ''κάθε χρόνο'' χρήση.
Κουράστηκαν κι αυτά...
Που είσαι να με αγκαλιάσεις
να μου πεις δυο λόγια για σένα
να με κοιτάξεις δυο λεπτά
να μου χαμογελάσεις τέσσερα
να με γαργαλίσεις ακόμα πέντε
να με αγαπήσεις για πάντα.
Που είσαι να με σφίξεις
να μην αντέχω άλλο.
Να με πειράξεις λίγο ακόμα,
τόσο λίγο .
Που είσαι ψυχή της ψυχής μου .
Που είσαι χαρά της χαράς μου.
Που είσαι αγάπη της ζωής μου ;;
Σε ψάχνω από δω κι από κει
βρίσκω
κρυμμένο
ποντικοφάρμακο στις γωνίες της αγάπης σου
και μεταμορφώνομαι σε παραμύθι.
Χαμογέλασε μου δυο λεπτά .
Ξέχασε με για εκατομμύρια λεπτά
και γνώρισε με επί τόπου.
Αγάπα με τώρα και για πάντα
και σου υπόσχομαι θα σε φυλάω σαν
φυλαχτό πολέμου .
l.k.

https://www.youtube.com/watch?v=oUeQXjWOSn8