Περιμένοντας σε νύχτα

Αγαπώ τα ξημερώματα

γιατί δεν με ενοχλεί κανένας.

Αγαπώ τις ώρες που κοιμούνται όλοι 

γιατί ζουν όλοι τόσο βαθιά τον ύπνο τους

που ξεχνάνε ότι υπάρχει-κάποιος έστω-ξύπνιος .

Αγαπώ τα ξημερώματα 

γιατί αισθάνομαι ειρήνη.

Κι ας είμαι μόνη .

Ειρήνη μέσα μου,

για λίγες ώρες 

μέχρι να σηκωθούν να πλύνουν τη μούρη τους.

Ειρήνη μέχρι να σε ακούσω πάλι 

πίσω απ΄τις πόρτες ή

μέσα στις ντουλάπες .

Αν υπάρχει κάτι μοναδικό στον κόσμο ετούτο 

είναι αυτές οι ευλογημένες ώρες 

ενώ όλοι ονειρεύονται τις ζωές τους 

μέσα στους εγκεφάλους τους 

και φοβούνται τις παραισθήσεις 

και τις αρρώστιες 

και τα νοσήματα. 

Αν υπάρχει κάτι μοναδικό στον κόσμο ετούτο 

είναι αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα της νύχτας 

που αισθάνομαι ότι μπορώ να σας νικήσω όλους .

Αν υπάρχει κάτι μοναδικό στον κόσμο ετούτο 

είναι τα τσιγάρα που κάπνισα πάνω απ΄τα σεντόνια μου

και σας μισούσα  με τα γράμματα .

Δεν φοβάμαι εσάς.

Φοβάμαι εμένα μην γίνω δολοφόνος 

αυτών των μοναδικών ωρών.

l.k.