Ψυχική δολοφονία
Μπαμ
Σαν πυροβολισμός .
Όλα γίνονται
μέσα μου ,
σιωπηλά .
Κανένας θόρυβος
δεν ακούγεται .
Κι άλλος .
Κι ακόμη ένας.
Δεν μου φταίτε σε τίποτα
όλοι εσείς .
Γι'αυτό χαμογελάω
μπροστά σας.
Όποιοι ή όπως και να είστε.
Κατάντησα να κάνω κήρυγμα
στις εθελοντικές
μοναχικές μου νύχτες .
Κατάντησα να με κατηγορώ
γιαυτό που διαμορφώθηκα ,
γιαυτό που εκείνοι έπλασαν .
Κατάντησα
αυτό το αναπόφευκτο
που έρχεται και σε βρίσκει
εκεί που δεν το περιμένεις .
Κατάντησα να με κλειδώνω
για να μπορώ λιγάκι να υπάρξω.
Κατάντησα να φεύγω
απ'όπου με αγάπησαν .
Δειλιάζω μπροστά στην ομορφιά
και στην ιδέα
της φιλίας ή
του έρωτα .
Το μόνο που εμπιστεύομαι
είναι οι λιγοστές μου αντοχές .
Δεν υπάρχουν πέντε - δέκα άτομα .
Δεν υπάρχει κανένας ,
αν δεν μπορείς να συμφιλιωθείς
με την ζωή σου .
Δεν υπάρχει τίποτα
αν δεν συμβιβαστείς
με το ελάχιστο πραγματικό
και το μπόλικο ερασιτεχνικό .
Εσείς , δεν μου φταίτε τίποτα.
Εγώ φταίω .
Φταίω που δεν μπορώ να αντέξω
την αδικία .
Φταίω που δεν μπορώ να ανεχτώ
την ιδιοτέλεια
τη γλυκύτατη υποκρισία
και τα ρομαντικά σας παραμύθια .
Φταίω , γιατί κάποιος εξαιτίας μου υποφέρει .
Κι αυτό είναι άδικο .
Όσο κι αν θέλω να σας δώσω ,
να ξέρετε πως κάθε μέρα
δολοφονείται η ψυχή μου .
Κάθε πρωί σηκώνομαι ,
και μου φωνάζω να αντέξω.
Κάθε πρωί ή μεσημέρι ή βράδυ που ξυπνάω
νιώθω μέσα μου σα μουχλιασμένος τοίχος
και με βάφω με το πιο σκούρο χρώμα
για να μη φαίνεται η σαπίλα.
Μπαμ
L.k.
ΥΓ. Κανένας δεν μπορεί να σου καλύψει τα κενά
αν έχουνε γεμίσει με οικογενειακή ελλειμματικότητα .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου