Ξυπνάω ,γεννιέμαι και κλαίω
Ήμουν εδώ ,
προτού φτάσετε εσείς .
Ήμουν εδώ ,
πριν αρχίσουν οι σεισμοί .
Προετοίμαζα το έδαφός μου ,
μέρα νύχτα.
Εσείς αφήνατε υπολείμματα
κι εγώ γύρευα σακούλες σκουπιδιών
γερές και με βάθος.
Έμαθα στα σκοτάδια ,να βρίσκω φως.
Έμαθα να τα τρώω όλα ανάλατα .
Έμαθα πως το ένστικτό μου
είναι ευχή και κατάρα.
Έμαθα πως τα χάπια δεν έχουν
μονάχα στρογγυλή μορφή .
Έμαθα πως οι αριθμοί
είναι η αφορμή .
Έμαθα πως η μέρα δεν έχει 24 ώρες
αλλά τόσες όσες έγραφα.
Έμαθα πως οι άνθρωποι
δε ζουν ,
όταν πεθαίνει ο φόβος
μα όταν πεθαίνουν εκείνοι .
Ήμουν εδώ
και εσείς το ξέρατε.
Και με αφήνατε να είμαι .
Να είμαι και να γίνομαι
ο,τι κάνεις ποτέ δε θα'θελε να γίνει.
Ήμουν εδώ ,
χωρίς να με ρωτήσετε
αν θέλω
αν μπορώ
αν αντέχω
Έμαθα πως ήμουν εκεί ,
γιατί θα πέθαινα .
Γι'αυτό ήμουν εκεί .
Ο θάνατος μου ήταν σίγουρος .
Και ήθελα να ζήσω.
Και για να ζήσω έπρεπε πρώτα,
να αντέξω.
Σκοτώνω κάθε μέρα τις νύχτες μου .
Κάθε μέρα διαλέγω τις αναμνήσεις μου.
Βάφω κάθε μέρα τις σκέψεις μου.
Κι όλα αυτά για να μπορέσω ,
να πεθάνω .
Ξυπνάω
Γεννιέμαι
και
-κλαίω-
L.k.
υγ
Σε όσους
<<Έμαθαν πως η μέρα δεν έχει 24 ώρες
αλλά τόσες όσες (...). >>
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου