Αγαπώντας σε , αγάπησα την αγάπη

Σήμερα , 

τα πρόσωπα είναι 

πλασμένα απ'τη μοναδική κατάθλιψη . 

Τα μάτια τους τα λαμπερά 

το αφυδατωμένο χαμόγελό τους , 

τα χλωμά μάγουλά τους, 

το κουρασμένο περπάτημα τους.

Σήμερα , αμφιβάλουμε .

Αναρωτιόμαστε 

κι έχουμε δεύτερες σκέψεις. 

Φοβόμαστε ,κρυώνουμε 

μα πάνω απ'όλα 

νιώθουμε μόνοι . 

Η μοναξιά είναι όμως όμορφη. 

Αήττητη .

Παρόλα αυτά , εμείς δειλιάζουμε 

μπροστά της . 

Την αφήνουμε ανέμελη 

να μας γεράσει .

Προχώρα δίνοντας

 και δένοντας σε . 

Δέσου σφικτά , 

γιατί έξω έχει κρύο 

και δώσε οτιδήποτε μπορεί ,

να ζεστάνει . 

Μη μου κλείνεις την πόρτα ,

επειδή δεν αντέχεις να παλεύεις . 

Μη μου ζωγραφίζεις θλιμμένα σπίτια 

με σκεπές γκρεμισμένες. 

Ζωγράφισε μου ,σαν παιδί 

εμάς μετά από εξήντα χρόνια 

να αγαπιόμαστε . 

Όντες μόνοι . 

Όντες ακόμη εδώ . 

Παρών μέσα μου -

παρούσα μέσα σου 

και θα σου δείξω εγώ το δρόμο.

Ναι , φοβάμαι αλλά τολμάω . 

Είναι πολλές οι φορές 

που φοβήθηκα 

επειδή δεν είχα κανέναν να μ'αγκαλιάσει 

και πόσο μάλλον εσένα 

που σε λάτρεψα. 

Ναι , αποτυγχάνω αλλά πετυχαίνω. 

Είναι πολλές οι φορές

που ένιωσα ένα τίποτα 

επειδή με χτύπησαν 

και με κατέστρεψαν 

αλλά σηκώθηκα ,

στηρίχθηκα στο ''πάλι'' μου 

για να μπορέσω να γίνω τα πάντα. 

Σήμερα , 

ανακάλυψα πως 

αγαπώντας σε 

αγάπησα την αγάπη . 

Σήμερα ,

οι καρδιές των ανθρώπων 

είναι μαυρισμένες.

Αλλά ποιος σου είπε 

ότι το μαύρο δεν είναι χρώμα ; 

L.k.

Υγ

Σήμερα σωζόμαστε απ'την αγάπη . 

Σήμερα μπορώ ,

για να μπορέσω κι αύριο . 

Σήμερα , θα αντέξω 

γιατί αξίζουμε να αντέχουμε . 

Το μέλλον ανήκει στους δυνατούς . 

Όσοι αδύναμοι ,

προσέλθετε . 

Η νόσος του 21ου αιώνα ,

μπορεί να μας ανθίσει .