Η ζωή είναι ντυμένη στα μαύρα
Γράφω,
για το αύριο του κόσμου.
Μέσα σε αυτόν
μαθαίνω πως η πραγματικότητα
είναι άσχημη .
Γράφω για την μαυρίλα
προκειμένου να χρωματίσω.
Γράφω ,
για το αύριο του κόσμου.
Μέσα από αυτόν
μαθαίνω πως η πραγματικότητα
μπορεί να γίνει όμορφη .
Γράφω για την ασχήμια
προκείμενου να ομορφαίνω .
Η ζωή είναι ντυμένη στα μαύρα .
Για να μπορέσω
ν' αντέξω
χρειάζομαι την πραγματική αλήθεια .
Για να μπορέσω
ν'αντέξω
χρειάζομαι όμως και λίγη ομορφιά .
E ;
Ποιος έγινε παιδί του ρεαλισμού
εξ ολοκλήρου
και δεν αυτοκτόνησε ;
Οι άνθρωποι πονάνε.
Γιατί υπάρχει αδικία
και βρωμιά .
Ο πόνος εξαπλώνεται διαρκώς.
Είναι αδιάκοπος κι ανεξέλεγκτος.
Η ζωή μια διαρκής πρόκληση πόνου.
Μια κωμωδία*
Θα περπατήσω
μέσα απ΄τις ρεαλιστικές οδούς
προκειμένου να σώσω
το ρομαντισμό .
Θα περπατήσω
μέσα απ'την αληθινή αλήθεια
και θα καταφέρω
να σώσω ένα κομμάτι
κάθε ομορφιάς που κινδυνεύει
να πεθάνει .
Μη με ρωτάτε γιατί .
Ούτε πως θα τα καταφέρω.
Μάθετε ,
πως ο ήλιος
είναι το λαμπρότερο σώμα του ουρανού .
Είναι συνοδοιπόρος
αυτών που θέλουν ν' ανθίζουν .
Δεν είναι απλά και μόνο
ο αστέρας του ηλιακού μας συστήματος.
Με αγάπη ,
η Ζωή.
L.k.
*Φράση από το Δράμα<<Πλατεία Ηρώων>> του Τόμας Μπερνχαρντ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου