Διεσπαρμένο σήμερα
Η αγάπη που πήρα
ήταν διάσπαρτη .
Μου δινόταν προσωρινά
κομματιασμένη σε διαθέσεις
και αυριανές περιπτώσεις .
Χθες μου έδωσαν
κι αύριο θα δούμε .
Όμως σήμερα ,
περιμένω .
κάτι συγκεκριμένο .
Να αγαπήσω
και να αγαπηθώ βαθιά .
Χάνω τον εαυτό μου
αντικαθιστώντας το παρόν
με το παρελθόν
και
σκαλίζοντας το μέλλον.
Στο παρελθόν δεν μου έδιναν
και στο μέλλον θα δούμε .
Όμως στο παρόν ,
πονάω.
Η αγάπη που πήρα θυμίζει
μια σελίδα μόνο με σημεία στίξης.
Το δικό μου καρδιογράφημα
θα ήταν ζωγραφισμένο
με άγρια κύματα
την μία ομαλό για πολύ
την άλλη ζωηρό για λίγο .
Η αγάπη που πήρα
ήταν βραχνή και είχε δυσλεξία .
Μου δινόταν με φτυσιές
και είχε κακώσεις .
Δεν ξέρω τίποτα.
Ούτε για σήμερα ούτε για αύριο .
Ξέρω μόνο πως πονάω .
Ξέρω πως σήμερα
βγήκα έξω και δεν είχα δύναμη να δω ομορφιά .
Σήμερα δεν υπήρχε επιλογή.
Προχώρησα μαζί με άλλους
και ένιωσα μόνη .
Κι αυτό γιατί η αγάπη που πήρα
ήταν διάσπαρτη .
Η δασκάλα στο σχολείο
με έβαζε τιμωρία
γιατί τα τετράδια μου ήταν
λερωμένα .
Όμως ,ποτέ δεν με ρώτησε γιατί .
Και η δασκάλα μου
δεν αναρωτήθηκε ποτέ
αν ήταν απ΄τα δάκρυα .
Μεγαλωμένη σε τέσσερις
μονόχρωμους τοίχους
με μόνη ελευθερία
τα δυο μου πολύχρωμα
ημισφαίρια .
Η αγάπη που πήρα
ήταν διάσπαρτη .
Συγχωρέστε με ,
που εδώ δεν χωρά
αισιοδοξία .
Συγχωρέστε με ,
που σήμερα πονάω.
L.k.
υγ
Σήμερα το υστερόγραφο είναι δικό σας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου